Nu wil Frans Timmermans ook al samenwerken
Hoera! We steken de Hollandse driekleur met de oranje wimpel uit, want er valt wel iets te vieren. Frans Timmermans heeft ook al zijn buik vol van het concurreren. De giftige sfeer in Den Haag heeft inmiddels een ware exodus aan ervaren Kamerleden in gang gezet, maar we moeten met z’n allen natuurlijk wel verder. De verkiezingen komen eraan, het wereldwijde klimaat moet worden gered, de meest uiteenlopende menselijke ellende in de wereld moet worden opgelost en de labiele geopolitieke situatie moet scherp in de gaten worden gehouden. Zo moeten zowel de Russen als de Chinezen op afstand worden gehouden, terwijl we onze vrienden moeten blijven helpen, om maar wat te noemen. In ons eigen land moet de tering naar de nering worden gezet om de economische recessie de kop in te drukken, al is het maar om te kunnen blijven concurreren met het buitenland. En niet in de laatste plaats moeten de uit de hand gelopen gevoelens van onvrede in het algemeen worden aangepakt, te beginnen met het wantrouwen in de politiek. We kunnen het ons eenvoudig niet veroorloven om bij de pakken te gaan neerzitten, zegt Frans. Er is echter één probleem. Die uittocht van al die politici uit de giftige slangenkuil is niet voor niets gaande. Zij hebben aan den lijve ondervonden dat concurreren slechts losers kent en zien, hoe gedreven ze ook zijn, geen mogelijkheid het tij te keren. (1)
Zou het Frans dan wel lukken om rivaliserende politici met elkaar samen te laten werken? Zijn klus om het klimaat te redden in Europa is nog niet eens helemaal afgerond, maar het moederland is nu vanzelfsprekend wel even iets belangrijker. Hoe dat samenwerken zou moeten legde hij afgelopen zondag uit in de Abel Herzberg-lezing. (2) Hij gaat vooral luisteren. Niet naar iedereen, want dat kan natuurlijk niet en dat hoeft ook niet. Zijn PvdA en Groen Links-partijgenoten willen immers al niets liever dan samenwerken met elkaar en met Frans Timmermans. Maar Frans vindt dat niet genoeg en deed er in de lezing een schepje bovenop. Hij wil eveneens gaan luisteren naar zijn echte rivalen, teneinde ook met hen samen te werken. Niet met allemaal uiteraard, maar wel met de meeste, namelijk alle concurrenten zowel links als rechts van ‘het midden’. Zijn charismatische oproep klinkt natuurlijk fantastisch, maar we moeten niet helemaal uitsluiten dat Frans zich opportunistisch gedraagt. Hij moet immers wat met al dat opgekropte wantrouwen bij de kiezers. Zou het kunnen dat hij ‘samenwerken’ verkoopt? Uit eigenbelang bijvoorbeeld. ‘Samenwerken’ is immers aantrekkelijk voor kiezers, die graag de medemens vertrouwen en het werkt als tegengif tegen politiek gedraai en gekonkel van rivalen. We moeten niet helemaal uitsluiten dat Frans momenteel de samenwerken-troef speelt in zijn concurrentiestrijd om de macht.
Maar het onmogelijk om samen te werken wanneer je concurreert. Dat heeft tienduizend jaar ‘beschaving’ bewezen. Het is het één of het ander. Er is geen compromis mogelijk. Alleen de samenwerkende mens anticipeert en overleeft.
Verwijzingen:
(1) Zie de blog:
- Is politiek giftig? van 14 juli 2023.
Dit is de link: https://huibpapenhuijzen.auteursblog.nl/artikel/17433
(2) Zie het NOS-journaal van maandag 10 september. Dit is de link: https://www.npostart.nl/nos-journaal/10-09-2023/POW_05468050 (vanaf 12 min 27 s tot 14 min 10 s).
Meer weten? Lees mijn boek Nooit Meer Concurreren, verkrijgbaar bij boekhandel, uitgeverij Boekscout en Bol. Dit is de link: https://koopmijnboek.shop/9789464507423